Γράφει ο ΜΙΝΩΣ ΣΟΦΟΥΛΗΣ
Άκουγα τις ομοβροντίες μέχρι τις πρωινές ώρες, αλλά τι να κάνω; Περίμενα έως ότου περάσει η “μπόρα” για να κοιμηθώ. Την επομένη συνάντησα κάποιον που σίγουρα είχε πάρει μέρος στην “πολιτιστική” εκδήλωση.
Προσπάθησα, με ήπιο φυσικά τόνο, να του εξηγήσω πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το έθιμο, που κύριος σκοπός του είναι η επίδειξη του οπλοστασίου των ψευτοπαλληκαράδων, με αντίτιμο τραυματισμούς και όχι μόνο. Αντέδρασε έντονα λέγοντας: “Ετσά είμαστε εμείς οι Κρητικοί, ετσά δείχνομε την παλληκαριά μας και οποιανού δεν αρέσει να πάει στην Αστυνομία”.
Είχα έτοιμη την απάντηση αλλά προτίμησα να τη γράψω εδώ, βέβαιος ότι δεν διαβάζει εφημερίδα!
Θα του έλεγα, λοιπόν, πως παλληκάρια ήταν οι παππούδες μας που, τη δεκαετία του 1900 πήγαν χωρίς να τους υποχρεώσει κανένας στη Μακεδονία μας και πολέμησαν τους Τούρκους και τους αιμοσταγείς Βούλγαρους Κομιτατζήδες για να την κρατήσουν ελληνική.
Πολέμησαν ηρωικά, αντιμετωπίζοντας φοβερές κακουχίες και αρκετοί άφησαν τα κόκκαλά τους στα άγια εκείνα χώματα.
Γι’ αυτούς τους ήρωες βγήκαν αρκετά τραγούδια όπως: “Γειά σου Βάρδα (Τσόντος) ξακουστέ μου, όμορφέ μου καβαλάρη” και αρκετά άλλα.
Το τηλεφώνημα στην Αστυνομία δεν θα το έκανα γιατί είναι επικίνδυνο για τον αστυνομικό να κάνει παρατηρήσεις ή να ψάξει για ενόχους μεταξύ ανθρώπων που βρίσκονται εν ευθυμία.
Μπορεί κάτι να συμβεί και θα τον κλάψει μόνο η οικογένειά του.
Ενώ αν συμβεί το αντίθετο και χάσει τη ζωή του κάποιος πολίτης, τότε, ακόμα και αν είναι αποδεδειγμένα ένοχος, όλο και κάποιο κόμμα ή κομματάκι θα βρεθεί να τον κάνει σημαία του, οπότε η μνήμη του θα μείνει αιώνια με επαναλαμβανόμενες διαδηλώσεις και τελετές.
Ας γυρίσουμε όμως στα ηρωικά γλέντια μας και πώς θα αντιμετωπισθεί αυτό το φαινόμενο.
Εγώ προτείνω μια λύση που θα έβαζε αρκετά χρήματα στα ταμεία του κράτους μας.
Η Αστυνομία εντοπίζει το σπίτι όπου γίνεται το πανηγύρι και την επομένη καλεί τον οικοδεσπότη στο Τμήμα.
Δεν του ζητά να μαρτυρήσει τους ενόχους, γιατί εδώ ισχύει ο νόμος της “ομερτά” και θα τον φέρει σε δύσκολη θέση.
Του επιβάλλει ένα πρόστιμο 500 ευρώ και του υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με τον νόμο (που θα ψηφιστεί ύστερα από τι δική μου πρόταση!!!....) κάθε φορά που θα επαναλαμβάνεται αυτή η πράξη, το πρόστιμο θα διπλασιάζεται, δηλαδή 500 - 1.000 - 2.000 - 4.000 κ.ο.κ.
Με τον νόμο αυτό (εκτός αν εφαρμοστεί, όπως και οι άλλοι ελληνικοί νόμοι!..) η Κρήτη θα γίνει χρυσωρυχείο. Μα με τους γάμους και τα βαπτίσια, που γίνεται χαλασμός ποιος θα πληρώνει; Θα αναρωτηθείτε.
Μη σας τρώει το άγχος!... Για όλα έχω προβλέψει!
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις θα υπάρχει ένα τσουχτερό πρόστιμο ανάλογα με την πυκνότητα των πυροβολισμών, που θα πληρώνουν οι “καπετάνιοι” με ευθύνη καταστηματάρχη, γαμπρού - νονού, κουμπάρου κ.λπ. Οι οποίοι ξέρουν τους δράστες.
Μα πώς θα τους πείσουν να πληρώσουν; Θα αναρωτηθείτε.
Σας πληροφορώ ότι το χαράτσι αυτό (και εδώ ποντάρω στον πασίγνωστο Κρητικό εγωισμό) είναι το μοναδικό που θα πληρώσουν αγγόγυστα, γιατί όλοι τους θα θέλουν να μαθευτεί ότι στην εκδήλωση που ήταν παρόντες, έπεσαν οι περισσότεροι πυροβολισμοί, από όλες τις άλλες!
Στον κανόνα αυτό υπάρχει μια εξαίρεση για τους πολύτεκνους. Αυτοί, μετά το τρίτο παιδί, να θεωρούνται εθνικοί ευεργέτες (που πραγματικά είναι) και στα βαφτίσια που θα κάνουν να πέφτουν ακόμα και κανονιές.
Διαβάζοντας ο πρωθυπουργός την πρότασή μου για χρυσωρυχείο (και μάλιστα υπό τας σημερινάς συνθήκας) υπάρχει περίπτωση να με καλέσει να την υλοποιήσω ως υπουργός Δημοσίας Τάξεως (τις υπόλοιπες ονομασίες, όπως και των άλλων Υπουργείων, δεν μπόρεσα να τις αποστηθίσω, παρ’ όλες τις προσπάθειές μου, έβγαλα όμως το συμπέρασμα πως: “Αν και έβαλε τα ρούχα αλλιώς, δεν άλλαξε ο Μανωλιός”). Εγώ βέβαια θα τρέξω ασμένως, με το δισάκι μου στον ώμο, όπως θα έκανε ο κάθε καθαρόαιμος Έλληνας ανεξάρτητως προσόντων.
Όμως θα είχα ένα άδοξο τέλος αφού, από την πρώτη στιγμή θα ζητούσα από τους αστυνομικούς, αλλά και τους πολίτες, να αντιδρούν άμεσα και δραστικά όταν βλέπουν έναν κουκουλοφόρο να κινείται απειλητικά εναντίον τους, πριν προφθάσει να τους τσακίσει το κεφάλι με σιδερολοστό.
Θα έφευγα λοιπόν πυξ - λαξ από τον θώκο μου με μόνη αμοιβή ότι ως πρώην υπουργός (έστω και 24 ωρών) και με λίγο “σπρώξιμο” θα έβγαζα και δεύτερη σύνταξη! Και γιατί όχι; Αφού η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο όπως είχε πει ο Κων. Καραμανλής.
www.haniotika-nea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου